يك روز پاييزي با برسام

پسرم از وقتي كه اومدي ...

... و هر روز فكر ميكنم امروز نهايت عشق است اما ... فردا مي آيد و من خدا را سپاس مي گويم از اين نعمت عظيم مادر بودنم .

لحظه ايست آن لحظه ، ان لحظه كه تو مرا با تمام وجود نازنينت طلب ميكني و اين براي من و تو نهايت عشق است .

صبحگاه شنيدن آوايي از كلمات شيرينت ، لبخند مهربانت ،هر روز باليدنت ، هم بازي شدن با تو ... اينها همه و همه براي من تكرار نشدني است .

تو در هر صورت برايم شيريني ، برسام تو روز به روز بزرگتر  ، باهوش تر ، قوي تر ، جانانه تر و شيرين تر ميشي . پسر فوق العاده مودب و تر و تميزي هستي ، حساسيت عجيبي داري وقتي خدايي نكرده لباسات خيس و يا كمي كثيف شده باشن ... روابط عمومي خيلي بالايي داري ، عاشق بابا جونا هستي ، هر شب سراغ بابا جونو ميگيري ، تو عاشق توپ ها و ماشين هات هستي ،تو عاشق آب بازي و پارك رفتن هستي و من عاشق تو تمام زندگيم .

اين روزا ديگه جملات كوتاه ميتوني بگي ، دست و پا شكسته ، ولي منظورتو ميرسوني ، ديگه از اينكه حرفاتو نمي فهميم عصباني نميشي ، و اين براي يه پسر 20 ماهه خيليه ، خيلي شيرين صحبت ميكني از اين كه ديگه ياد گرفتي هر چي ديدي و برامون تعريف كني خيلي ذوق مي كنيم.

تازگي ها علاقه عجيبي به نقاشي پيدا كردي راستي يادم باشه از نقاشي هات هم تو وبلاگت بذارم. چه نقاشي هايي...اینا رو برات مینویسم وقتی بزرگ شدی بدونی تا ٢٠ ماهگیت با چیا گذشته عزیزم.

... هر چي از شيريني هات بنويسم كه تموم نميشن ...

لعيا/مامان برسام 20 ماهه/ 13 ابان 92